Τα αποτελέσματα μίας νέας μελέτης έρχονται να προστεθούν σε ήδη υπάρχοντα που συνδέουν τη σωματική δραστηριότητα με μεγαλύτερη επιβίωση σε γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο μαστού υψηλού κινδύνου.
Οι γυναίκες που συμμετείχαν σε τακτική σωματική δραστηριότητα πριν από τη διάγνωση του καρκίνου αλλά και μετά τη θεραπεία είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υποτροπή της νόσου τους ή να πεθάνουν σε σύγκριση με εκείνες που δεν ασκούνταν, σύμφωνα με τη μελέτη.
Η ιδιαιτερότητα και η αξία της μελέτης είναι πως συγκέντρωσε πληροφορίες σχετικά με τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας των γυναικών με καρκίνο του μαστού υψηλού κινδύνου (δηλ. με μεγάλες πιθανότητες υποτροπής ή μεταστάσεων), πληροφορίες από διάφορα και πολλαπλά χρονικά σημεία – λίγο πριν από τη διάγνωσή, κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Συνολικά παρακολουθήθηκαν 1.340 ασθενείς έως και 15 χρόνια μετά τη διάγνωση, ενώ τα επίπεδα σωματικής άσκησης καταγράφηκαν έως 2 χρόνια μετά τη θεραπεία.
«Τα δεδομένα μας δείχνουν έντονα ότι όσο πιο ενεργείς ήταν οι ασθενείς, τόσο καλύτερα τα κατάφερναν», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας μελέτης, Rikki Cannioto, Ph.D., Ed.D., του Roswell Park Comprehensive Cancer Center στο Buffalo της Νέας Υόρκης.
Και ενώ η επιβίωση επιμηκύνθηκε σε γυναίκες που ακολουθούσαν με συνέπεια τις ομοσπονδιακές οδηγίες φυσικής δραστηριότητας για τους Αμερικανούς κατά τη διάρκεια του χρόνου ( 55% μείωση της υποτροπής και 68% μείωση θανάτου από οποιαδήποτε αιτία) σε σύγκριση με εκείνες που δεν πληρούσαν τις οδηγίες, «υπήρχε ακόμη ένα πλεονέκτημα επιβίωσης για τις γυναίκες που ήταν μεν ενεργείς αλλά όχι τόσο όσο αναφέρουν οι οδηγίες, δήλωσε ο Δρ Cannioto στο NCI. Οι οδηγίες συστήνουν στους ενήλικες να έχουν εβδομαδιαία τουλάχιστον 2,5 έως 5 ώρες σωματικής δραστηριότητας μέτριας έντασης ή 1,25 έως 2,5 ώρες αερόβιας σωματικής δραστηριότητας έντονης έντασης.
Αυτά τα αποτελέσματα «παρέχουν αποδείξεις ότι η σωματική δραστηριότητα ανά πάσα στιγμή φαίνεται να είναι ευεργετική για τους επιζώντες από καρκίνο του μαστού», δήλωσε η Joanne Elena, Ph.D., MPH, του Προγράμματος Επιδημιολογίας και Γονιδιωματικής στο τμήμα ελέγχου του καρκίνου και των επιστημών του πληθυσμού του NCI (DCCPS), η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.
«Αυτή η μελέτη μας δίνει περαιτέρω αποδείξεις ότι το να είμαστε πιο δραστήριοι σωματικά μετά από τη διάγνωση καρκίνου του μαστού είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι επιζώντες από τη νόσο μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να βελτιώσουν την υγεία τους και να μειώσουν την πιθανότητα θανάτου», δήλωσε ο Kathryn Schmitz, Ph .D., MPH, ερευνητής για την άσκηση στην ογκολογία του Penn State College of Medicine, ο οποίος επίσης δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στις 2 Απριλίου στο περιοδικό του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου.
Πηγή: NCI, 15 Μαΐου 2020
