Καθώς αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής, η σημασία των σχετιζόμενων με τον ασθενή προγνωστικών παραγόντων και ο τρόπος ενσωμάτωσης τέτοιων δεδομένων στη λήψη κλινικών αποφάσεων καθίστανται ολοένα και πιο σημαντικά. Ο στόχος της μελέτης από τη Δανία που δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά στο περιοδικό British Journal Of Haematology ήταν να αξιολογήσει την επίδραση του καπνίσματος σε ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία (AML) που τους χορηγήθηκε εντατική χημειοθεραπεία. Με βάση τα στοιχεία από το Δανικό Εθνικό Μητρώο Λευχαιμίας (DNLR) για τα έτη 200-2012, ελέγχθηκαν 1040 ασθενείς ηλικίας 18-75 ετών, εκ των οποίων οι 602 (58,9%) ήταν καπνιστές. Οι εκτιμήσεις της επιβίωσης τους με βάση τα στατιστικά μοντέλα έδειξαν ότι οι καπνιστές είχαν σημαντική μικρότερη μέση συνολική επιβίωση 17,2 μηνών, σε σύγκριση με όσους δεν κάπνισαν ποτέ στους οποίους η επιβίωση ήταν 24,5 μήνες. Η περαιτέρω ανάλυση έδειξε πως το κάπνισμα είναι ένας σημαντικός παράγοντας μειωμένης πρόγνωσης σε ασθενείς που αντιμετωπίζονται με εντατική χημειοθεραπεία για οξεία μυελογενή λευχαιμία.