Το πρόβλημα των κατοίκων των Αθηνών και των προαστίων από την πυρκαγιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης πλαστικών στην Μεταμόρφωση δεν αφορά μόνο το μαύρισμα του ουρανού, ούτε την άσχημη μυρωδιά του καμένου, ούτε το τσούξιμο των ματιών ή τον ερεθισμό του λαιμού. Το πρόβλημα είναι ότι η πυρκαγιά δημιούργησε ένα τοξικό νέφος που περιείχε μεγάλες ποσότητες διοξινών, χημικών ουσιών εξαιρετικά καρκινογόνων για τον ανθρώπινο οργανισμό. Ουσιών που αιωρούνται στον αέρα και επικάθονται σε επιφάνειες.
Η ζημιά είναι μεγάλη και έγινε. Σε άλλες χώρες σε παρόμοιες περιπτώσεις, εκκενώνονται προληπτικά άμεσα μικρές πόλεις και χωριά πλησίον του σημείου καταστροφής, για να προστατευθεί ο πληθυσμός και ακολουθούν μέτρα αντιμετώπισης της ρύπανσης εδάφους. Κάτι τέτοιο είναι βεβαίως εξαιρετικά δύσκολο να γίνει στην περίπτωση της Αθήνας. Γι’ αυτό και η πρόληψη αποτελεί την μέθοδο που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να προστατευθεί η υγεία του πληθυσμού. Και γι’ αυτήν είναι στοιχειωδώς απαραίτητα:
1) Τέτοιου είδους εργοστάσια ή αποθήκες με ελαστικά, πλαστικά κλπ δεν θα πρέπει να λειτουργούν κοντά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, αλλά εκεί που οι ατμοσφαιρικές συνθήκες επιτρέπουν σε τυχόν πυρκαγιά, ο καπνός να κατευθύνεται σε περιοχές ακατοίκητες ή όπου η εκκένωση του πληθυσμού είναι εύκολη και δυνατή και δεν υπάρχουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις
Παρεμπιπτόντως, μία κρυφή πηγή παραγωγής διοξινών είναι οι διάσπαρτοι στη χώρα παράνομοι σκουπιδότοποι (χωματερές) που συχνά σιγοκαίνε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, χωρίς κανείς να μπορεί να τις σταματήσει και οι διοξίνες που παράγονται μ’ αυτό τον τρόπο διαχέονται με το αέρα στο περιβάλλον, επικάθονται στη γη, μολύνουν καλλιέργειες και προσλαμβάνονται αναλλοίωτες από πρόβατα ή κατσίκια που βόσκουν στις πλαγιές, για να καταλήξουν τελικά στο πιάτο μας.
2) Βιοτεχνίες ή βιομηχανίες με υλικά που μπορούν να προκαλέσουν έκλυση τοξικών ουσιών σε περίπτωση ατυχήματος, πρέπει να λειτουργούν με ειδικά αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας και υπό τον αυστηρό τακτικό έλεγχο του κράτους. Εάν υπήρχαν αυτές οι προϋποθέσεις για την περίπτωση του εργοστασίου των πλαστικών στη Μεταμόρφωση, πρέπει να αποτελέσει θέμα προς διερεύνηση από τις αρχές.
3) Η πυροσβεστική υπηρεσία πρέπει να καταστρώσει ένα πιο αποτελεσματικό σχέδιο για ταχύτατη καταστολή της εκπομπής καπνού σε παρόμοιες περιπτώσεις.
4) Η ζημιά έγινε. Εκφράζουμε την ελπίδα, τα αποτελέσματα της στον πληθυσμό να είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, παρά την πραγματικότητα της επικινδυνότητας των διοξινών.
Η προστασία της υγείας του πληθυσμού δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στην ατομική ευθύνη, αλλά απαιτεί και αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό και κοινωνική συμμετοχή.
Ε.ΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ – Πρόεδρος Ε.Α.Ε
